Het graf was één meter diep en twee meter lang. Foto’s tonen dat Pim daar verzorgd lag: languit, de stropdas recht, de ogen gesloten. Het graf was met afgezaagde takken die rechtop in de grond staken en met gestapelde stammetjes gemarkeerd. Hij werd dus niet in een graf gedumpt en niet om hem te verbergen, zoals de officier van justitie beweerde. Het begraven zegt dus niets over een onnatuurlijke dood. Dat men Pim niet zomaar wilde laten liggen en hem piëteitsvol begroef duidt op zorg en respect voor hem. Metgezellen meldden zich niet. Waren zij bang om problemen te krijgen met zijn overlijden? Niet onbegrijpelijk. Kreeg Henk Haalboom geen 20 jaar terwijl hij niets met Pims vermissing en overlijden te maken had!