Op deze pagina kun je je reactie achterlaten.
In verband met de aard en de achtergrond van deze website zal iedere reactie eerst door de redactie worden beoordeeld vóór plaatsing. Reacties met ongenuanceerde veroordelingen, zowel in de richting van Henk als in de richting van het justitiële apparaat of mensen die daar deel van uit maken zullen wij niet plaatsen. Wij kunnen ons voorstellen dat je je verontwaardiging wilt uiten via verwijten en scheldwoorden en vragen je daar een andere weg voor te vinden. Wij kunnen zelf ook flink tieren in de beslotenheid van eigen kring, waarna we onze boosheid omzetten in inleving in alle betrokkenen en in helderheid over wat we willen en in de kracht om dat voor het voetlicht te brengen. Graag je begrip hiervoor.
Klik hier om een reactie te plaatsen.
Ergens hoop ik , nu in 2024, dat er wel een rehabilitatie is geweest voor Henk!
Dat kan ik nergens terug vinden.
En wie is degene die Pim daar begraven heeft ??
Is deze persoon ook bestraft voor het wegmaken van het lichaam van Pim?
Wat een triest , en ongelooflijk leed is Henk aangedaan!
dag sandra, dankjewel voor je hartelijk medeleven. ik begrijp dat je met vragen zit. er heeft tot nu toe geen rehabilitatie plaatsgevonden. degene(n) die pim hebben begraven hebben zich nooit gemeld en zijn ook niet opgespoord. dus er blijven veel raadsels rondom het hele gebeuren. het onrecht dat henk is overkomen, is er altijd op de achtergrond, maar niet bepalend. hij kan heel goed genieten van het leven zoals het nu is.
hartelijke groet, justine
Ik geloof je Henk!
Wat een ontzettende frustrerende zaak is dit. Ik heb zojuist het programma onschuldig terug gekeken, waar ik in de eerste 5 minuten wellicht nog twijfels had of onderzoekend aan t kijken was hoe dit precies in elkaar zou moeten passen. Ik vind t belachelijk dat ze niet akkoord zijn gegaan met t opnieuw openen van de zaak voor meer en nieuw bewijs. In elke zaak waar nieuw bewijs komt, waarin eventuele onschuld zou kunnen blijken moeten ze iets meedoen!
Nog erger vind ik dat ze je veelste laat hebben geholpen met je tumor, omdat je maar een ‘gevangene’ was.
Ik ben oprecht geschrokken van bepaalde situaties en besluiten die zijn genomen.
Henk, je hebt inmiddels allang laten zien dat jij dit niet gedaan kan hebben! Geniet van alle mooie tijd die jij nog hebt! Wat zij ook zeggen, jij weet, je bent onschuldig!
dag Lot
dankjewel voor je hartelijke woorden. henk en ik voelen zich daardoor gesteund.
hartelijke groet, justine
Ik las de afgelopen dagen het boek voorbij schuld en onschuld.
Ooit werd ikzelf als jonge studente, eens plots meegenomen ‘een paar uurtjes’ meegenomen naar het bureau en door politie onder druk gezet omdat ik 2x geld gestolen zou hebben bij mn werkgever.
Ik ben nu 60 en 40 jaar later herinner ik me nog mn verwarring en twijfel die na enige tijd in me opflitste: “zou ik dat misschien gedaan kunnen hebben zonder dat ik me het herinner?”
Gelukkig werd de echte dief al snel gevonden. Maar ik begrijp goed hoe je onder druk in de war kunt raken, puur door de schok en de stress. Ik heb bewondering dat Henk (en zijn naasten) geen verbitterde mensen geworden zijn. Dat is hard werken!
Er zal altijd veel onrecht blijven in deze wereld, lijkt het. En het is heftig als jezelf, zoals Henk, daardoor getroffen bent.
Na het lezen van deze trieste, maar ook boos makende dwaling, hoop en wens ik bovenal dat Justine en Henk, samen met hun kinderen en verdere familie, telkens weer de innerlijke rust en ruimte kunnen vinden om zoveel mogelijk en met zoveel mogelijk vreugde te profiteren van het leven dat hen rest.
Ik las ergens dat Henk de strijd om eerherstel soms bijna niet meer op kan brengen. Ik zou daarbij een tip willen geven: doe het belangrijkste eerst. Geef voorrang , het meeste ruimte aan de belangrijkste zaken in je leven. (En besteedt misschien niet meer uren aan eerherstel dan je met gemak op kunt brengen….).
EMDR, zeer kortdurende traumaverwerkingstherapie, kan, indien nodig, geweldig werkzaam zijn. (Weinig kosten, wordt vergoed, weinig tijd fn inspanning, veel baten.
Nogmaals alle goede wensen voor jullie, Henk, Justine en andere familieleden.
Een hartelijke groet
Mijn beste vriendin en haar man hebben Henk Haalboom en zijn ex-echtgenote Dicky goed gekend. Zij hebben nooit geloofd dat Henk tot een moord op Pim Overzier in staat kan zijn geweest. Samen met mijn vriendin bekeek ik de uitzending op Rtl4. Wat werd,overtuigend aangetoond dat er geen sprake is geweest van een moord. Dat onderzoek op Papendal vond ik bijzonder indrukwekkend en ook heftig om te zien wat Henk allemaal moest ondergaan om te laten zien dat hij die grote en veel jongere Pim Overzier nooit had kunnen overweldigen en verstikken.
Mijn vriendin en ik bekeken beiden de website. We lazen dat zijn ex-echtgenote in de verhoren hem met allerlei verzonnen beschuldigingen veroordeeld probeerde te krijgen. Wat afschuwelijk toch. Natuurlijk doet een echtscheiding pijn, maar op een zeker moment moet een mens zijn boosheid en verbittering toch te boven komen. Mijn vriendin vermoedt dat zijn ex-vrouw erg beschadigd is door haar eerste geweldadige huwelijk. Die man bedroog haar keer op keer en overleed onverwachs op jonge leeftijd. Mijn vriendin denkt dat Henks ex hem nu afrekent op haar ongelukkige leven van vroeger. Henk keek haar volgens mijn vriendin veel te veel naar de ogen. Wat gemeen om hem na jaren hem zo te beschadigen. Dit moesten wij even kwijt. Hopelijk zien nieuwe rechters niet langer een moordenaar, maar iemand die door een ongelukkige samenloop van omstandigheden de dader leek van een moord, wat zeker achteraf bezien geen moord was, maar een natuurlijke dood door een ernstige hartafwijking.
De vele reacties leren mij veel over de zaak Overzier. Meelevende, kritische en opvallend veel juridisch getinte reacties, waaruit blijkt dat een vonnis goed lezen niet zo gemakkelijk is. Ik wil graag reageren op de kritische reactie van ArnoldvanV. Hij stelt terecht dat er in de zaak Overzier een groot aantal twijfels zijn. Arnold neemt het op voor de rechters en kan zich voorstellen dat dit grote aantal twijfels de overtuiging van de rechters heeft gevoed dat hier sprake moet zijn van een moord. Die conclusie lijkt me niet houdbaar. Ik zou willen wijzen op de hoofdofficier Bart Nieuwenhuizen die in het programma van Pauw opmerkte dat wanneer er maar enige twijfel is, iemand niet veroordeeld mag worden. ArnoldvanV somt een twaalftal twijfelpunten op. Het lijkt mij dat zoveel twijfelpunten eerder iedere twijfel doet wegnemen, in plaats van toenemen.
In de zaak Overzier is zijn lichaam wel gevonden en dat leert ons veel over hem. De sectie is verricht door het NFI. De patholoog-anatoom heeft geen doodsoorzaak vastgesteld. Het lichaam bleek geheel ongerept. Er waren geen sporen van geweld, niet van verstikking, niet van vergiftiging en niet van drugs. Er zat geen zand in de longen. Hij moet daarom al zijn overleden voordat hij werd begraven. Tevens meende de patholoog dat een natuurlijke dood ook mogelijk was. Na het NFI hebben nog drie pathologen-anatoom overzoek gedaan naar de doodsoorzaak. Dat leidde tot verrassende nieuwe inzichten. Niet alleen werd een genetische afwijking vastgesteld die kan leiden tot een acuut hartfalen. Tevens bleek dat de bloedvaten van het hart voor 75% waren dichtgeslibd en dat er sporen waren van een vroeger infarct. Dat betekent dat er een geheel nieuwe beoordeling kan plaats vinden van de oorzaak van overlijden van Pim Overzier. Tevens kunnen we vaststellen dat de rechters ten onrechte zijn uitgegaan van een onnatuurlijke dood en de mogelijkheid van een natuurlijk overlijden hebben genegeerd.
Dat bloedvlekje in de auto hoeft volgens de arts van het NFI niet persé bloed te zijn geweest, het kan ook slijm zijn of ander lichaamsvocht zijn. Het hoeft niet van verwondingen afkomstig te zijn, aldus de patholoog. Het blijkt maar een spatje te zijn. Volgens de site heeft Henk Haalboom al voor zijn detentie verteld dat hij een ontmoeting met mogelijk Pim Overzier heeft gehad bij de woning van zijn vriendin Rianne. Ze hebben samen bij de auto gestaan. Het vlekje blijkt op de armsteun te zitten van het achterportier. Daarvoor hoeft Overzier niet in de auto te zijn geweest. Nu Overzier zonder schade werd gevonden, lijkt mij de verklaring van Haalboom heel aannemelijk. Bovendien blijkt dat gerechtspsycholoog Van Koppen twijfels heeft bij de juistheid van het DNA-onderzoek. De rechters twijfelden niet, maar met zoveel twijfels was er alle reden geweest voor de rechters om wel te twijfelen.
De wet schrijft voor dat rechters zich moeten laten overtuigen door het wettig bewijs. Dit door de rechters geselecteerde bewijs blijkt stuk voor stuk uit bewijs te bestaan dat aan twijfel onderhevig is. Daarbij gaan de rechters er op een groot aantal punten aan voorbij dat er ander bewijs is, waaruit het tegendeel van het door hen gekozen bewijs blijkt.
Naast eerder genoemde voorbeelden zal ik er nog een paar geven:
* Het zand aan de auto zou bewijzen dat Haalboom met zijn auto in de polder is geweest. Uit de verklaring van deskundige Vis blijkt dat dit zand niet exclusief in de polder voorkomt, maar aan alle stranden en voormalige standen, zoals in de voormalige Zuiderzee. Toch werd dit gepresenteerd als belangrijk bewijs.
* Haalboom zou naar Overzier hebben gebeld voor een afspraak op de volgende dag. Wat blijkt: uit onderzoek van de politie blijkt dat Overzier vanuit een telefooncel werd gebeld. Een getuige heeft een kwartier bij de cel staan wachten en de man nog aangesproken. Het bleek een Marokkaan te zijn, 20 jaar jonger dan Haalboom. Hij was dus niet de beller. Toch stelden de rechters dat vast.
* Haalboom zou met zijn auto in de polder zijn geweest op de crime-set. Wat blijkt: Een getuige heeft daar gedurende lange tijd een man gezien en gesproken die geheel niet op Haalboom lijkt. Toch moet hij die man geweest zijn, stelden de rechters.
De rechters hebben zich dus laten overtuigen door ondeugdelijk bewijs. Dat betekent dat hun overtuiging sterker moet zijn geweest dan de kracht van het bewijs.
Elf rechters en twee commissies hebben zich over de zaak Overzier gebogen. Het OM heeft jarenlang de zaak bestudeerd. Wat er aan nieuwe inzichten is gekomen, neemt niet weg dat er een groot aantal bewijzen en aanwijzingen ten grondslag liggen aan de veroordeling. Het gaat uiteraard om de vraag of de dood een natuurlijke of onnatuurlijke is. De rechters vonden een onnatuurlijke dood overtuigend bewezen. Dat de patholoog-anatoom niets kon vinden hoeft niet bepalend te zijn. Zelfs zonder lijk kan iemand veroordeeld worden.
Het bloedvlekje zit niet zomaar in ee auto. Het wijst op verwonding.
Het zand aan auto wijst op aanwezigheid in de polder.
In de telefooncel is gebeld naar Pim Overzier. De man leek niet op Henk, maar in het donker kun je je gemakkelijk vergissen.
De brief die Pim stuurde kan Henk gezien hebben, hij was in het huis van Rianne.
Dat er twijfels zijn over de brief sluit niet uit dat die er is geweest. Een paar getuigen wisten ervan.
Zijn auto is op de crimeset gezien door een getuige. Zij zag een blauwe. Zijn auto is zwart, maar in het donker kun je je vergissen. Het was in ieder geval ook een Volvo.
De man bij de auto leek niet helemaal op Henk, maar het bloedvlekje zit wel in zijn auto.
Henk had een relatie met Rianne. Dat hij al een andere vrouw had ontmoet hoeft niet uit te sluiten dat hij Pim wilde elimineren.
Het begraven duidt op het weg willen werken van het lichaam. Dat het graf werd gemarkeerd kan ook een andere bedoeling hebben gehad.
Henk zou geen jaloers type zijn, maar misschien wilde hij Rianne wel beschermen tegen een in zijn ogen gevaarlijke Pim Overzier.
Op eén twijfelpunt kun je iemand niet veroordelen. In deze zaak zijn er vele twijfelpunten. Tien twijfels samen kunnen de overtuiging voeden dat er sprake is van een moord. De rechters en de commissies raakten overtuigd. Ik vermoed ook door de warrige verhalen van Henk H.
Er is genoeg gestudeerd op deze zaak. De veroordeling is uitgesproken en er zijn altijd wel twijfels te vinden door eén of andere deskundige. Pas als overduidelijk wordt dat Pim met 98% zekerheid is overleden aan een hartziekte, is het tijd voor revisie van deze zaak.
Met ongeloof de uitzending op RTL en de website gevolgd. De wegraking in Tunesië kan volgens onze neuroloog ook duiden op een TIA of anderszins een CVA. De concentratieproblemen die Pim Overzier nadien bleef houden, duidt in de richting daarvan. De afwijkingen aan zijn hart zijn ernstig. Als je vaten 75% dicht zitten en er is schade zichtbaar aan het hart, dan lig je gegarandeerd bij ons op de hartbewaking. De genetische afwijking past wel degelijk bij de aangetroffen afwijkingen. De angst om sindsdien op vakantie te gaan en te vliegen, duidt op een serieus trauma tengevolge van een ingrijpende gebeurtenis. Nu er geen enkel spoor van verstikking is gevonden, lijkt het mij dat dieper in de medische hoek moet worden gezocht.
Tot op de dag van vandaag begrijp ik niet hoe het zo fout kon lopen met het huwelijk van Henk en zijn ex-echtgenote Dicky. Beiden kende ik goed. Ik hoor Dicky tijdens de scheiding nog zeggen dat ze met Henk het beste huwelijk ter wereld had. Ook Henk sprak nooit een onvertogen woord over haar. Er speelde iets met een andere vrouw, Rianne, maar ik lees op de site dat het nooit tot een relatie kwam. Ik hoorde dat hij reageere op contactadvertenties. Ik herinner mij dat hij een keer zei dat Dicky haar respect voor hem verloor na zijn hartinfarct. Misschien ligt daar wel de oorzaak van de scheiding. Na de scheiding brandde ze Henk volledig af. We begrepen dat, ze had de scheiding nog lang niet verwerkt. Ik heb Henk nooit meer gesproken. Graag had ik willen horen waardoor het zo fout kon gaan in een huwelijk dat door velen als een droomrelatie werd gezien. Misschien krijg ik via deze weg een antwoord.
Dat Henk iemand uit jaloezie zou hebben vermoord, wil er bij mij niet in. Zelfs Dicky zei tegen anderen dat Henk geen jaloers type is. Dat moet ik haar nageven. Ze vertelde ook positieve dingen over Henk. In de vorige reactie lees ik dat Dicky wel jaloers was. Ik denk dat ieder mens wel jaloers reageert wanneer er een andere vrouw of man in het leven dreigt te komen. Dat lijkt me heel normaal.
Ik heb niet willen oordelen over hun scheiding. We maken allemaal fouten. De kunst is om ze elkaar te vergeven.
Ik leerde Henk kennen door mijn contactadvertentie. Zijn veroordeling schokte mij. Onbegrijpelijk. Hij is helemaal niet zo’n type dat uit jaloezie iemand vermoord. Hij had met Rianne een vader-dochter contact en vond dat geen goede basis voor een relatie. Hij zocht iemand met wie hij een gelijkwaardige relatie kon opbouwen. Hij hoopte dat Rianne een geschikte en gelijkwaardige relatie zou krijgen, maar ze hield zich erg aan Henk vast. Nu lees ik op de website dat Rianne heeft verklaard dat Henk haar het beste zou toewensen met een andere man. Dan denk ik, dan is het toch duidelijk. Hij vertelde dat zijn eerste vrouw verliefd werd op een ander en dat hij haar hiervoor de ruimte gaf, hoe moeilijk hij het ook vond. Nadat haar relatie fout liep, kwam hij bij haar terug. Dat vond ik zo bijzonder. Zijn tweede huwelijk duurde geloof ik wel 15 jaar. Zij was wel een jaloerse vrouw. Na zijn zware hartinfarct kon hij ternauwernood gedotterd worden. Bij het verlaten van het ziekenhuis was hij geëmotioneerd. Zijn ex-vrouw begreep het niet en zei dat het voor haar juist moeilijk werd om voortaan met een hartpatiënt te leven. Hij had het erg moelijk met haar houding. Ze bleef hem als patiënt zien, terwijl hij zonder veel moeite de draad van het leven weer oppikte. Iets voorzichtiger en met minder stress, zei hij tegen mij. Hij vroeg zijn ex om samen met hem hulp te halen bij een psycholoog om hun relatie te verbeteren. Ze weigerde dat en Henk kon het na jaren niet meer aan om met haar te leven. Hij vond dat heel erg, vertelde hij mij. De Henk die ik leerde kennen, was een zorgzame en begripvolle man. Volgens mij deed hij alles om zijn huwelijk te redden. Dat hij hoopte dat Rianne gelukkig zou worden met een andere man, zegt alles. Wat is hij onrechtvaardig behandeld. Nu blijkt dat die Pim waarschijnlijk aan een ernstig hartprobleem is overleden, moet het toch mogelijk zijn dat Henk eerherstel krijgt. Ik wens hem veel kracht en wijsheid toe.
In aansluiting op mijn vorige bericht het volgende. Ik vroeg de cardioloog van ons ziekenhuis hoe ernstig de aangetroffen afwijkingen zijn in het hart van Pim O. Zijn reaktie: wanneer de vaten van het hart 75% dicht zitten, is er sprake van een buitengewoon ernstige situatie. Wanneer daarbij sporen waarneembaar zijn van een eerder doorgemaakte hartziekte en de lever daarvoor een bevestiging geeft, kan met een grote mate van zekerheid gezegd worden dat de persoon een grote kans liep tengevolge van de aangetroffen afwijkingen te overlijden. Indien tevens in acht wordt genomen dat er sprake is van een genetische afwijking die kan leiden tot een fatale hartritmestoornis tijdens sporten en stress, kan daarin de oorzaak worden gevonden voor de in het hart aangetroffen afwijkingen.
Dit lijkt mij duidelijke taal.
Voor de leek is het moeilijk te bevatten dat er geen prake was van een vermoorde man. Rechters zullen zich niet gauw vergissen. Toch knaagt er iets bij mij. Ik begrijp dat de rechters hebben gekozen voor een onnatuurlijke dood als gevolg van verstikking en geweld. Ze hadden ook kunnen kiezen voor een natuurlijke dood tengevolge van een acuut hartfalen. Voor verstikking en geweld werd niets gevonden en voor dat acuut hartfalen wel. Rechters hebben dus een keuze gemaakt voor verstikking en tegen een acuut hartfalen. Kiezen tussen twee oorzaken die allebei mogelijk zijn, betekent per definitie twijfel. Bij twijfel mag iemand niet veroordeeld worden, zegt de hoofdofficier van justitie Bart Nieuwenhuizen. Wat heeft de rechters bewogen om niet te twijfelen? Als ik het zo bekijk hebben de rechters hun twijfel weggewerkt door de mogelijkheid van een natuurlijke dood weg te motiveren met een onjuiste argumentatie: de forensische patholoog heeft meer ervaring en expertise in huis dan de klinisch patholoog, volgens het Hof. Datzal juist zijn, maar het wordt anders als die forensische patholoog het met de klinische patholoog eens is. Dan gaat het argument van het Hof niet meer op. Volgens mij is dat de kernfout in deze veroordeling en daarmee een voor iedereen zichtbare dwaling of moet ik het gewoon een blunder noemen?
Goedemiddag. Ik vind het vreselijk wat ik op de site las. Ik wist niet dat je zo maar tot een vermoord mens kan worden verklaard door rechters. Want dat is wat ik concludeer na het lezen van alle informatie van de diverse deskundigen die op de site worden aangehaald. Wat mij met name trof is dat er geen aanwijzingen waren voor verstikkking en het gebruik van geweld, maar wel sporen die wezen op een acuut hartfalen. Hoe kan het dat rechters dan verstikking bewezen verklaarden? Dan hebben die rechters echt zitten slapen. Nu lees ik dat jaren na de veroordeling bleek dat Pim Overzier een genetische afwijking had en dat zijn hartvaten 75% dicht zaten. Bovendien waren er sporen van eerdere infarcten. Dat uit nieuwe onderzoeken blijkt dat Henk beslist niet de kracht en vaardigheden had om die grotere Overzier te overweldigen en te verstikken, geeft bij mij de doorsla. Pim Overzier werd niet vermoord, maar overleed door een falende hartfunktie. Hier is dus sprake van een ernstige dwaling van het Gerechtshof. Laten we als Nederland deze dwaling rechtzetten.
Graag reageer ik nog even op de reaktie van Antvandermei. Als zijn cijfers juist zijn, zou je de vraag kunnen stellen of Nederlandse rechters van beter niveau zijn dan Engelse rechters? Om zelf het antwoord te geven: ik denk niet dat er een substantieel verschil is in het niveau van Engelse en Nederlandse rechters, noch tussen andere West-Europese landen als Duitsland, Noorwegen of Denemarken. Het moet daarom wel liggen aan de wijze waarop de rechtssystemen in elkaar zitten. Waarom lukt het in Engeland wel om dwalingen te herstellen en in ons land nauwelijks? Ik heb me deze week uit laten leggen dat dit ondermeer komt vanwege de beperkingen die de wetgever de Hoge Raad heeft gegeven. Slechts indien er een nieuw bewijs boven tafel komt dat, als de rechters dat eerder hadden geweten, tot een ander besluit of vrijspraak had geleid, eerst dan kan een herziening van het oorspronkelijke vonnis plaats vinden. Ook al hebben de oorspronkelijke rechters van het Hof aantoonbaar gedwaald, dan nog is het praktisch onmogelijk een herziening van het vonnis te verkrijgen. De uitbreiding van de bevoegdheden die de Hoge Raad twee jaar geleden kreeg, leidt in de praktijk niet tot een wezenlijk andere praktijk. Om die reden ben ik het voorgaande schrijvers eens dat de Hoge Raad als hoogste rechterlijke macht niet langer met herzieningszaken dient te worden belast. Dit moet net als in Engeland worden gedaan door een volstrekt onafhankelijke commissie. Eerst dan zullen we worden verlost van die steeds terugkerende strafzaken, die maar ter discussie blijven staan vanwege de aantoonbare onjuiste vonnissen. De politiek is hier aan zet. Niet met lapmiddelen, zoals de instelling van de ACAS, want dat werkt in de praktijk absoluut niet, hetgeen inmiddels afdoende is gebleken.
Het moet bijna ondraaglijk zijn om veroordeeld te worden voor moord terwijl je onschuldig bent. Na 12 jaar detentie houdt de straf niet op, want eens een moordenaar altijd een moordenaar. Daarbij blijven werken om eerherstel. Wat een ellende veroorzaken die veel te gemakkelijk uitgesproken vonnissen. Dat zie je ook in de strafzaak van Ernest Louwes, Ina Post en al die anderen die maar moeten hopen dat hen eindelijk recht wordt gedaan. De bewijzen zijn zo ongelooflijk mager, dat ik me afvraag waardoor rechters zich laten overtuigen. Het kan niet anders dan dat zij hun twijfels weg-argumenteren. Ik zie dat nu gebeuren in de strafzaak van Henk H.: er zijn geen sporen van een onnatuurlijke dood maar wel sporen die wijzen op een natuurlijk overlijden. Toch kiest de rechter voor een moord door middel van verstikking en geweld, maar van verstikking nog van geweldsporen is iets aangetroffen. Hé, denk ik dan: hoe kan dat? Geen spoor van verstikking en van geweld en toch 20 jaar gevangenis? De overtiging van de rechter moet volgens de wet gegrond zijn op de wettige bewijsmiddelen. Die zijn er niet. Uit geen van de bewijsmiddelen blijkt ook maar een zweem van verstikking en gebruik van geweld. Kennelijk zijn de rechters afgegaan op hun gevoel en voelden ze aan hun water dat Henk H. gedaan moest hebben wat hij niet heeft gedaan en wat zelfs niet is gebeurd. Pim Overzier bleek zeer waarschijnlijk overleden te zijn aan een ernstig hart probleem en dat was bij de veroordeling al duidelijk. Wat een tragisch vonnis van het Hof in Arnhem. Een man tot vermoorde man verklaren die niet werd vermoord en een man veroordelen voor moord, die het dus niet kan hebben gedaan. Dat heet rechtsspraak.
Hoe is het mogelijk dat in Engeland naar verhouding 15 maal meer onschuldig veroordeelden alsnog worden vrijgesproken dan in Nederland? Ik las dat in Engeland na de onterechte veroordeling van de zogenaamde Birmingham six, een nieuwe wettelijke onderzoekscommissie werd ingesteld, die dwalingen dient te herstellen. Dat leverde in Engeland sinds 1996 gemiddeld 22 gecorrigeerde vonnissen per jaar op, 22 mensen die alsnog werden vrijgesproken. In onze driemaal kleinere bevolking zouden dat 7 personen per jaar moeten zijn. Dat betekent dat als wij in Nederland een dergeljkle commissie zouden hebben gehad, in de periode 1996 tot 2016= 20 jaar, 7 x 20= 140 onschuldig veroordeelden alsnog zouden zijn vrijgesproken. Het zijn er maar 5, die eerherstel kregen. De cijfers ontleen ik aan het boek van Ton Derksen en aan cijfers die ik op diverse sites aantrof. Voor iedereen te vinden. Wij doen het in ons land dus erg slecht. Het lijkt mij sterk dat Engelse rechters slechter zijn dan in ons land. Wat is er mis met ons rechtssysteem en wat is er mis met onze rechters?
Wat een karakter toont Henk Haalboom om na 16 jaar te blijven gaan voor gerechtigheid. Wat een moed om zich niet te verstoppen en openlijk te praten over zijn onmacht na zijn aanhouding om goed te kunnen verklaren. Wat sterk van hem om, ondanks de druk die op hem werd uitgeoefend, niet te bekennen wat eerder andere onterecht veroordeelden wel deden. Wie zal wel overeind blijven als hij ineens wordt aangehouden en beschuldigd van moord, terwijl je geheel onschuldig bent? 70 % van alle mensen bekend iets wat zij beslist niet hebben gedaan als er maar veel druk op gezet wordt om te bekennen. Dat onderzoek van de universiteit van Maastricht vond ik heel indrukwekkend. Henk Haalboom bekende niet, maar vertelde onder druk warrige verhalen. Het lijkt mij dat juist als je onschuldig bent, je niet weet wat je overkomt en volstrekt in paniek raakt als je van moord wordt beschuldigd. Alle begrip hiervoor Henk Haalboom.